# Jestem wzruszony.
**Jestem wzruszony. Jak ta ziemia gliniasta o udźwigu 30kg/cm2, czy może
tylko 3kg? Wzruszenie mięsza mi w rozumie. I tak od wczoraj.**
Albowiem wczoraj nastąpiła ta wielka chwila. Dom nasz, długo, bo długo, ale
zaczął się wreszcie budować. I oby kiedyś skończył się budować. Enter.
Przebywanie na placu budowy daje szanownej wycieczce możliwość wejścia w
bliższy kontakt z potężnymi machinami budowlanymi. Taka pompa do betonu...
=>
http://aedificare.smirnow.eu/wp-content/2007-03-21-jestem_wzruszony/2007-03-20-p
ompa01_sr.jpg Pompa się rozwija. My też powinniśmy. [IMG]
Zasięg ramienia 19m. Gdyby grucha z betonem wjechała na naszą rozmiękłą
po ostatnich okolicznościach meteorolologicznych działkę, to już by tu tak
została. W charakterze barykady, bo ja wiem? A tak - proszę uprzejmie...
=>
http://aedificare.smirnow.eu/wp-content/2007-03-21-jestem_wzruszony/2007-03-20-p
ompa02_sr.jpg Wyciągnięte ramię tych czasów po raz pierwszy. [IMG]
A może tak - na skóśkę przez działkę:
=>
http://aedificare.smirnow.eu/wp-content/2007-03-21-jestem_wzruszony/2007-03-20-p
ompa03_sr.jpg Pompa w prawie całej swojej okazałości. [IMG]
Tutaj nastąpiła przerwa w fotografowaniu. Aparat powędrował do karmnika dla
ptasząt, a ja uchwyciłem mocarnymi ramiony końcówkę rury i osobiście
naprowadzałem strumień na wykop (panowie wiedzą, o czym mówię). Tego się
po nas nie pokaże, żeby inwestor nie brał udziału w pierwszej wylewce. W
drugiej i trzeciej też, zapewne...
Majster dzierżył i maczał kufę wibratora (hmm...), a pomagierzy głaskali
łopatami, delikatnie, łagodnie i miło. A betoniszcze lało się niczym lawa!
I wtedy na placu budowy pojawił się Kierownik Budowy. Z niezapowiedzianą
wizytą. Pocmokał z dezaprobatą na błędy w wykonaniu wykopu, ale bez
paniki. Generalnie chyba był zadowolniony. A że wywodzi się ze starej,
jeszcze przedwojennej szkoły budowlanej, to po wylewce jeszcze dosiadłem
mojego dziubdziuleńka i pocwałowałem do Centrobudu po kolejne pręty fi
12mm, żebrowane (wspominam tu nazwę firmy, bo uprzejmie mi to od razu
pocięli na wymiar, więc bez trudu zmieściłem je w bagażniku - to miło).
One pręty powtykaliśmy w stygnący beton, powiążą ściankę z ławą i
usztywnią konstrukcję - w końcu później na skraj wykopu mają
podjeżdżać ciężarówy z piachem, niech nie złamią delikatnej,
20-tocentymetrowej ścianki! I tak z lekkiego fundamentu pod domek kanadyjski
robi nam się pomału bunkier.
Dziś świtaniem miałem okazję opstrykać tężejące ławy:
=>
http://aedificare.smirnow.eu/wp-content/2007-03-21-jestem_wzruszony/2007-03-21-p
rety01_sr.jpg Bunkier? [IMG]
Wykop równo, pod sznureczek, czy będziemy prostować winkle?
=>
http://aedificare.smirnow.eu/wp-content/2007-03-21-jestem_wzruszony/2007-03-21-p
rety05_sr.jpg Wykop pod sznureczek. [IMG]
I dlatego jestem dziś wzruszony. Ale nie mogę sobie pozwolić na relaks, o
nie! Za kilka godzin szybka kursokonferencja z panem Mirkiem, któren podjął
się ostrugać nam zakupioną i obsuszoną tarcicę. Mam mu parę uwag
technicznych co rzec, przekazać wyliczenie desek podłogowych poddasza (na
sztuki!!!) i ustalić terminy dostaw.
Ah, i byłbym zapomniał: w kosztach właśnie dotarłem do momentu, w którym
bym się zatrzymał, gdybym chciał budować za swoje. Od dziś czekałaby mnie
tylko żmudna dłubanina. Te kredyty na coś się jednak przydają.
A na razie - do roboty.
Oj, bedzie bal! Jak to mówią drwale.
📅 śro 21 marca 2007
=> ./index.gmi ↩ Index (Strona główna)
=> ./category/blog-budowy-domu.gmi 📁 Blog budowy domu
=> ./tag/budowa.gmi #Budowa
