% tex2asc-version: 1.2
%
% Aeneid VI.
%
% Contributor: Nicholas Koenig <
[email protected]>
%
% Original publication data:
% Greenough, J. B. _Select_Orations_of_Cicero_.
% Boston: Ginn & Co., 1896.
%
% Version: 0.01 (Beta), 1 August 1994
%
% This file is in the Public Domain.
%
\input ks_macros
\docversion=1.5pt \warnifold
%From
[email protected] Mon Jul 25 13:47:42 1994
%Return-Path: <
[email protected]>
%Received: from mx3.u.washington.edu by stein2.u.washington.edu
% (5.65+UW94.4/UW-NDC Revision: 2.30 ) id AA14188;
% Mon, 25 Jul 94 13:47:42 -0700
%Received: from ctc.ctc.edu by mx3.u.washington.edu
% (5.65+UW94.4/UW-NDC Revision: 2.30 ) id AA16708;
% Mon, 25 Jul 94 13:47:37 -0700
%Received: by ctc.ctc.edu
% (1.38.193.5/16.2) id AA22900; Mon, 25 Jul 1994 13:47:43 -0700
%Date: Mon, 25 Jul 1994 13:47:43 -0700 (PDT)
%From: Nicholas Koenig <
[email protected]>
%Subject: Libellus texts
%To:
[email protected]
%Message-Id: <
[email protected]>
%Mime-Version: 1.0
%Content-Type: TEXT/PLAIN; charset=US-ASCII
%Status: OR
%
%I am sending you the texts I have input. I have subsituted a complete
%Pro Ligario for the incomplete Pro Roscio in my edition. I have retained
%the editor's English descriptions and numbering. Pro Archia is appended
%to this message, Verres I and Pro Ligario follow separately.
\centerline{M. TULLI CICERONIS}
\medskip
\centerline{PRO A. LICINIO ARCHIA POETA}
\bigskip
% Cicero's Obligations to Archias
\chap \isec Si quid est in me ingeni, judices, quod sentio quam sit exiguum,
aut si qua exercitatio dicendi, in qua me non infitior mediocriter esse
versatum, aut si hujusce rei ratio aliqua ab optimarum artium studiis ac
disciplina profecta, a qua ego nullum confiteor aetatis meae tempus
abhorruisse, earum rerum omnium vel in primis hic A. Licinius fructum a
me repetere prope suo jure debet. Nam quoad longissime potest mens mea
respicere spatium praeteriti temporis, et pueritiae memoriam recordari
ultimam, inde usque repetens hunc video mihi principem et ad
suscipiendam et ad ingrediendam rationem horum studiorum exstitisse.
Quod si haec vox, hujus hortatu praeceptisque conformata, non nullis
aliquando saluti fuit, a quo id accepimus quo ceteris opitulari et alios
servare possemus, huic profecto ipsi, quantum est situm in nobis, et
opem et salutem ferre debemus. \isec Ac ne quis a nobis hoc ita dici forte
miretur, quod alia quaedam in hoc facultas sit ingeni, neque haec
dicendi ratio aut disciplina, ne nos quidem huic uni studio penitus
umquam dediti fuimus. Etenim omnes artes, quae ad humanitatem
pertinent, habent quoddam commune vinculum, et quasi cognatione quadam
inter se continentur.
% He Justifies the Unusual Tone of his Argument
\chap \isec Sed ne cui vestrum mirum esse videatur me in quaestione
legitima et in judicio publico --- cum res agatur apud praetorem populi
Romani, lectissimum virum, et apud severissimos judices, tanto conventu
hominum ac frequentia --- hoc uti genere dicendi, quod non modo a
consuetudine judiciorum, verum etiam a forensi sermone abhorreat; quaeso
a vobis, ut in hac causa mihi detis hanc veniam, adcommodatam huic reo,
vobis (quem ad modum spero) non molestam, ut me pro summo poeta atque
eruditissimo homine dicentem, hoc concursu hominum literatissimorum, hac
vestra humanitate, hoc denique praetore exercente judicium, patiamini de
studiis humanitatis ac litterarum paulo loqui liberius, et in ejus modi
persona, quae propter otium ac studium minime in judiciis periculisque
tractata est, uti prope novo quodam et inusitato genere dicendi. \isec
Quod si mihi a vobis tribui concedique sentiam, perficiam profecto ut
hunc A. Licinium non modo non segregandum, cum sit civis, a numero
civium, verum etiam si non esset, putetis asciscendum fuisse.
% Earlier Career of Archias
\chap Nam ut primum ex pueris excessit Archias, atque ab eis artibus
quibus aetas puerilis ad humanitatem informari solet se ad scribendi
studium contulit, primum Antiochiae --- nam ibi natus est loco nobili ---
celebri quondam urbe et copiosa, atque eruditissimis hominibus
liberalissimisque studiis adfluenti, celeriter antecellere omnibus
ingeni gloria contigit. Post in ceteris Asiae patibus cunctaeque
Graeciae sic ejus adventus celebrabantur, ut famam ingeni exspectatio
hominis, exspectationem ipsius adventus admiratioque superaret. \isec Erat
Italia tunc plena Graecarum artium ac disciplinarum, studiaque haec et
in Latio vehementius tum colebantur quam nunc eisdem in oppidis, et hic
Romae propter tranquillitatem rei publicae non neglegebantur. Itaque
hunc et Tarentini et Regini et Neopolitani civitate ceterisque praemiis
donarunt; et omnes, qui aliquid de ingeniis poterant judicare,
cognitione atque hospitio dignum existimarunt. Hac tanta celebritate
famae cum esset jam absentibus notus, Romam venit Mario consule et
Catulo.
% His Distinguished Patrons at Rome
Nactus est primum consules eos, quorum alter res ad scribendum
maximas, alter cum res gestas tum etiam studium atque auris adhibere
posset. Statim Luculli, cum praetextatus etiam tum Archias esset, eum
domum suam receperunt. Sic etiam hoc non solum ingeni ac litterarum,
verum etiam naturae atque virtutis, ut domus, quae hujus adulescentiae
prima fuit, eadem esset familiarissima senectuti. \isec Erat temporibus
illis jucundus Metello illi Numidico et ejus Pio filio; audiebatur a M.
Aemilio; vivebat cum Q. Catulo et patre et filio; a L. Crasso colebatur;
Lucullos vero et Drusum et Octavios et Catonem et totam Hortensiorum
domum devinctam consuetudine cum teneret, adficiebatur summo honore,
quod eum non solum colebant qui aliquid percipere atque audire
studebant, verum etiam si qui forte simulabant.
% He Becomes a Citizen of Heraclia
\chap Interim satis longo intervallo, cum esset cum M. Lucullo in
Siciliam profectus, et cum ex ea provincia cum eodem Lucullo decederet,
venit Heracliam: quae cum esset civitas aequissimo jure ac foedere,
ascribi se in eam civitatem voluit; idque, cum ipse per se dignus
putaretur, tum auctoritate et gratia Luculli ab Heracliensibus
impetravit.
% He is Enrolled as a Roman Citizen
\isec Data est civitas Silvani lege et Carbonis: ``Si qui foederatis
civitatibus ascripti fuissent; si tum, cum lex ferebatur, in Italia
domicilium habuissent; et si sexaginta diebus apud praetorem essent
professi.'' Cum hic domicilium Romae multos jam annos haberet, professus
est apud praetorem Q. Metellum familiarissimum suum. \isec Si nihil aliud
nisi de civitate ac lege dicimus, nihil dico amplius: causa dicta est.
Quid enim horum infirmari, Grati, potest? Heracliaene esse tum
ascriptum negabis? Adest vir summa auctoritate et religione et fide, M.
Lucullus, qui se non opinari sed scire non audisse sed vidisse, non
interfuisse sed egisse dicit. Adsunt Heraclienses legati, nobilissimi
homines: hujus judici causa cum mandatis et cum publico testimonio
[venerunt]; qui hunc ascriptum Heracliensem dicunt. His tu tabulas
desideras Heracliensium publicas: quas Italico bello incenso tabulario
interisse scimus omnis. Est ridiculum ad ea quae habemus nihil dicere,
quaerere quae habere non possumus; et de hominum memoria tacere,
litterarum memoriam flagitare; et, cum habeas amplissimi viri
religionem, integerrimi municipi jus jurandum fidemque, ea quae
depravari nullo modo possunt repudiare, tabulas, quas idem dicis solere
corrumpi, desiderare.
\isec An domicilium Romae non habuit is, qui tot annis ante civitatem
datam sedem omnium rerum ac fortunarum suarum Romae conlocavit? At non
est professus. Immo vero eis tabulis professus, quae solae ex illa
professione conlegioque praetorum obtinent publicarum tabularum
auctoritatem. \chap Nam --- cum Appi tabulae neglegentius adservatae
dicerentur; Gabini, quam diu incolumis fuit, levitas, post damnationem
calamitas omnem tabularum fidem resignasset --- Metellus, homo
sanctissimus modestissimusque omnium, tanta diligentia fuit, ut ad L.
Lentulum praetorem et ad judices venerit, et unius nominis litura se
commotum esse dixerit. In his igitur tabulis nullam lituram in nomine
A. Licini videtis.
% Evidence of the Census not Necessary
\isec Quae cum ita sunt, quid est quod de ejus civitate dubitetis,
praesertim cum aliis quoque in civitatibus fuerit ascriptus? Etenim cum
mediocribus multis et aut nulla aut humili aliqua arte praeditis
gratuito civitatem in Graecia homines impertiebant, Reginos credo aut
Locrensis aut Neapolitanos aut Tarentinos, quod scenicis artificibus
largiri solebant, id huic summa ingeni praedito gloria noluisse! Quid?
cum ceteri non modo post civitatem datam, sed etiam post legem Papiam
aliquo modo in eorum municipiorum tabulas inrepserunt, hic, qui ne
utitur quidem illis in quibus est scriptus, quod semper se Heracliensem
esse voluit, reicietur? \isec Census nostros requiris scilicet. Est enim
obscurum proximis censoribus hunc cum clarissimo imperatore L. Lucullo
apud exercitum fuisse; superioribus, cum eodem quaestore fuisse in Asia;
primis Julio et Crasso nullam populi partem esse censam. Sed --- quoniam
census non jus civitatis confirmat, ac tantum modo indicat eum qui sit
census [ita] se jam tum gessisse pro cive --- eis temporibus quibus tu
criminaris ne ipsius quidem judicio in civium Romanorum jure esse
versatum, et testamentum saepe fecit nostris legibus, et adiit
hereditates civium Romanorum, et in beneficiis ad aerarium delatus est a
L. Lucullo pro consule. \chap Quaere argumenta, si qua potes: numquam
enim his neque suo neque amicorum judicio revincetur.
% Study of Letters an Indispensable Relaxation
\isec Quaeres a nobis, Grati, cur tanto opere hoc homine delectemur.
Quia suppeditat nobis ubi et animus ex hoc forensi strepitu reficiatur,
et aures convicio defessae conquiescant. An tu existimas aut suppetere
nobis posse quod cotidie dicamus in tanta varietate rerum, nisi animos
nostros doctrina excolamus; aut ferre animos tantam posse contentionem,
nisi eos doctrina eadem relaxemus? Ego vero fateor me his studiis esse
deditum: ceteros pudeat, si qui se ita litteris abdiderunt ut nihil
possint ex eis neque ad communem adferre fructum, neque in aspectum
lucemque proferre: me autem quid pudeat, qui tot annos ita vivo, judices,
ut a nullius umquam me tempore aut commodo aut otium meum abstraxerit,
aut voluptas avocarit, aut denique somnus retardit? \isec Qua re quis
tandem me reprehendat, aut quis mihi jure suscenseat, si, quantum
ceteris ad suas res obeundas, quantum ad festos dies ludorum
celebrandos, quantum ad alias voluptates et ad ipsam requiem animi et
corporis conceditur temporum, quantum alii tribuunt tempestivis
conviviis, quantum denique alveolo, quantum pilae, tantum mihi egomet ad
haec studia recolenda sumpsero? Atque hoc ideo mihi concedendum est
magis, quod ex his studiis haec quoque crescit oratio et facultas; quae,
quantacumque in me est, numquam amicorum periculis defuit. Quae si cui
levior videtur, illa quidem certe, quae summa sunt, ex quo fonte hauriam
sentio.
% Literature a Source of Moral Strength
\isec Nam nisi multorum praeceptis multisque litteris mihi ab
adulescentia suasissem, nihil esse in vita magno opere expetendum nisi
laudem atque honestatem, in ea autem persequenda omnis cruciatus
corporis, omnia pericula mortis atque exsili parvi esse ducenda, numquam
me pro salute vestra in tot ac tantas dimicationes atque in hos
profligatorum hominum cotidianos impetus objecissem. Sed pleni omnes
sunt libri, plenae sapientium voces, plena exemplorum vetustas: quae
jacerent in tenebris omnia, nisi litterarum lumen accederet. Quam
multas nobis imagines --- non solum ad intuendum, verum etiam ad
imitandum --- fortissimorum virorum expressas scriptores et Graeci et
Latini reliquerunt? Quas ego mihi semper in administranda re publica
proponens animum et mentem meam ipsa cognitatione hominum excellentium
conformabam.
% All Famous Men have been Devoted to Letters
\chap \isec Quaeret quispiam: ``Quid? Illi ipsi summi viri, quorum
virtutes litteris proditae sunt, istane doctrina, quam tu effers
laudibus, eruditi fuerunt?'' Difficile est hoc de omnibus confirmare,
sed tamen est certe quod respondeam. Ego multos homines excellenti
animo ac virtute fuisse, et sine doctrina naturae ipsius habitu prope
divino per se ipsos et moderatos et gravis exstitisse, fateor: etiam
illud adjungo, saepius ad laudem atque virtutem naturam sine doctrina
quam sine natura valuisse doctrinam. Atque idem ego contendo, cum ad
naturam eximiam atque inlustrem accesserit ratio quaedam conformatioque
doctrinae, tum illud nescio quid praeclarum ac singulare solere
exsistere. \isec Ex hoc esse hunc numero, quem patres nostri viderunt,
divinum hominem Africanum; ex hoc C. Laelium, L. Furium, moderatissimos
homines et continentissimos; ex hoc fortissimum virum et illis
temporibus doctissimum, M. Catonem illum senem: qui profecto si nihil ad
percipiendam [colendam] virtutem litteris adjuvarentur, numquam se ad
earum studium contulissent. Quod si non his tantus fructus
ostenderetur, et si ex his studiis delectatio sola peteretur, tamen (ut
opinor) hanc animi adversionem humanissimam ac liberalissimam
judicaretis. Nam ceterae neque temporum sunt neque aetatum omnium neque
locorum: haec studia adulescentiam alunt, senectutem oblectant, secundas
res ornant, adversis perfugium ac solacium praebent, delectant domi,
non impediunt foris, pernoctant nobiscum, peregrinantur, rusticantur.
% Great Artists are of Themselves Worthy of Admiration
\isec Quod si ipsi haec neque attingere neque sensu nostro gustare
possemus, tamen ea mirari deberemus, etiam cum in aliis videremus.
\chap Quis nostrum tam animo agresti ac duro fuit, ut Rosci morte nuper
non commoveretur? qui cum esset senex mortuus, tamen propter
excellentem artem ac venustatem videbatur omnino mori non debuisse.
Ergo ille corporis motu tantum amorem sibi conciliarat a nobis omnibus:
nos animorum incredibilis motus celeritatemque ingeniorum neglegemus?
\isec Quotiens ego hunc Archiam vidi, judices, --- utar enim vestra
benignitate, quoniam me in hoc novo genere dicendi tam diligenter
attenditis, --- quotiens ego hunc vidi, cum litteram scripsisset nullam,
magnum numerum optimorum versuum de eis ipsis rebus quae tum agerentur
dicere ex tempore! Quotiens revocatum eandem rem dicere, commutatis
verbis atque sententiis! Quae vero adcurate cogitateque scripsisset, ea
sic vidi probari, ut ad veterum scriptorum laudem perveniret. Hunc ego
non diligam? non admirer? non omni ratione defendendum putem!
% The Poet Especially Sacred
Atque sic a summis hominibus eruditissimisque accepimus, ceterarum
rerum studia et doctrina et praeceptis et arte constare: poetam natura
ipsa valere, et mentis viribus excitari, et quasi divino quodam spiritu
inflari. Qua re suo jure noster ille Ennius sanctos appellat poetas, quod
quasi deorum aliquo dono atque munere commendati nobis esse videantur.
\isec Sit igitur, judices, sanctum apud vos, humanissimos homines, hoc
poetae nomen, quod nulla umquam barbaria violavit. Saxa et solitudines
voci repondent, bestiae saepe immanes cantu flectuntur atque consistunt:
nos, instituti rebus optimis, non poetarum voce moveamur? Homerum
Colophonii civem esse dicunt suum, Chii suum vindicant, Salaminii
repetunt, Smyrnaei vero suum esse confirmant, itaque etiam delubrum ejus
in oppido dedicaverunt: permulti alii praeterea pugnant inter se atque
contendunt. \chap Ergo illi alienum, quia poeta fuit, post mortem etiam
expetunt: nos hunc vivum, qui et voluntate et legibus noster est,
repudiabimus? praesertim cum omne olim studium atque omne ingenium
contulerit Archias ad populi Romani gloriam laudemque celebrandam? Nam
et Cimbricas res adulescens attigit, et ipsi illi C. Mario, qui durior
ad haec studia videbatur, jucundus fuit.
% The Poet is the Herald of Fame
\isec Neque enim quisquam est tam aversus a Musis, qui non mandari
versibus aeternum suorum laborum facile praeconium patiatur.
Themistoclem illum, summum Athenis virum, dixisse aiunt, cum ex eo
quaereretur, quod acroama aut cujus vocem libentissime audiret: ``Ejus, a
quo sua virtus optime praedicaretur.'' Itaque ille Marius item eximie L.
Plotium dilexit, cujus ingenio putabat ea quae gesserat posse celebrari.
\isec Mithridaticum vero bellum, magnum atque difficile et in multa
varietate terra marique versatum, totum ab hoc expressum est: qui libri
non modo L. Lucullum, fortissimum et clarissimum virum, verum etiam
populi Romani nomen inlustrant. Populus enim Romanus aperuit Lucullo
imperante Pontum, et regiis quondam opibus et ipsa natura et regione
vallatum: populi Romani exercitus, eodem duce, non maxima manu
innumerabilis Armeniorum copias fudit: populi Romani laus est urbem
amicissimam Cyzicenorum ejusdem consilio ex omni impetu regio atque
totius belli ore ac faucibus ereptam esse atque servatam: nostra semper
feretur et praedicabitur L. Lucullo dimicante, cum interfectis ducibus
depressa hostium classis, et incredibilis apud Tenedum pugna illa
navalis: nostra sunt tropaea, nostra monimenta, nostri triumphi. Quae
quorum ingeniis efferuntur, ab eis populi Romani fama celebratur. \isec
Carus fuit Africano superiori noster Ennius, itaque etiam in sepulcro
Scipionum putatur is esse constitutus ex marmore. At eis laudibus certe
non solum ipse qui laudatur, sed etiam populi Romani nomen ornatur. In
caelum hujus proavus Cato tollitur: magnus honos populi Romani rebus
adjungitur. Omnes denique illi Maximi, Marcelli, Fulvii, non sine
communi omnium nostrum laude decorantur. \chap Ergo illum, qui haec fecerat,
Rudinum hominem, majores nostri in civitatem receperunt: nos hunc
Heracliensem, multis civitatibus expetitum, in hac autem legibus
constitutum, de nostra civitate eiciemus?
% Alexander at the Tomb of Achilles
Nam si quis minorem gloriae fructum putat ex Graecis versibus
percipi quam ex Latinis, vehementer errat: propterea quod Graeca
leguntur in omnibus fere gentibus, Latina suis finibus, exiguis sane,
continentur. Qua re si res eae quas gessimus orbis terrae regionibus
definiuntur, cupere debemus, quo manuum nostrarum tela pervenerint,
eodem gloriam famamque penetrare: quod cum ipsis populis de quorum rebus
scribitur, haec ampla sunt, tum eis certe, qui de vita gloriae causa
dimicant, hoc maximum et periculorum incitamentum est et laborum. \isec
Quam multos scriptores rerum suarum magnus ille Alexander secum habuisse
dicitur! Atque is tamen, cum in Sigeo ad Achillis tumulum astitisset:
``O fortunate'' inquit ``adulescens, qui tuae virtutis Homerum praeconem
inveneris!'' Et vere. Nam nisi Illias illa exstitisset, idem tumulus,
qui corpus ejus contexerat, nomen etiam obruisset. Quid? noster hic
Magnus, qui cum virtute fortunam adaequavit, nonne Theophanem
Mytilenaeum, scriptorem rerum suarum, in contione militum civitate
donavit; et nostri illi fortes viri, sed rustici ac milites, dulcedine
quadam gloriae commoti, quasi participes ejusdem laudis, magno illud
clamore approbaverunt?
% Many would have been Eager to Give Archias the Citizenship
\isec Itaque, credo, si civis Romanus Archias legibus non esset, ut
ab aliquo imperatore civitate donaretur perficere non potuit. Sulla cum
Hispanos donaret et Gallos, credo hunc petentem repudiasset: quem nos in
contione vidimus, cum ei libellum malus poeta de populo subjecisset,
quod epigramma in eum fecisset, tantummodo alternis versibus
longiusculis, statim ex eis rebus quas tunc vendebat jubere ei praemium
tribui, sed ea condicione, ne quid postea scriberet. Qui sedulitatem
mali poetae duxerit aliquo tamen praemio dignam, hujus ingenium et
virtutem in scribendo et copiam non expetisset? \isec Quid? a Q. Metello
Pio, familiarissimo suo, qui civitate multos donavit, neque per se
neque per Lucullos impetravisset? qui praesertim usque eo de suis rebus
scribi cuperet, ut etiam Cordubae natis poetis, pingue quiddam
sonantibus atque peregrinum, tamen auris suas dederet.
% All Men Thirst for Glory
\chap Neque enim est hoc dissimulandum (quod obscurari non potest)
sed prae nobis ferendum: trahimur omnes studio laudis, et optimus
quisque maxime gloria ducitur. Ipsi illi philosophi, etiam in eis
libellis quos de contemnenda gloria scribunt, nomen suum inscribunt: in
eo ipso, in quo praedicationem nobilitatemque despiciunt, praedicari de
se ac nominari volunt. \isec Decimus quidem Brutus, summus vir et
imperator, Acci, amicissimi sui, carminibus templorum ac monumentorum
aditus exornavit suorum. Jam vero ille, qui cum Aetolis Ennio comite
bellavit, Fulvius, non dubitavit Martis manubias Musis consecrare. Qua
re in qua urbe imperatores prope armati poetarum nomen et Musarum
delubra coluerunt, in ea non debent togati judices a Musarum honore et a
poetarum salute abhorrere.
\isec Atque ut id libentius faciatis, jam me vobis, judices,
indicabo, et de meo quodam amore gloriae, nimis acri fortasse verum
tamen honesto vobis, confitebor. Nam quas res nos in consulatu nostro
vobiscum simul pro salute hujusce imperi et pro vita civium prope
universa re publica gessimus, attigit hic versibus atque inchoavit:
quibus auditis, quod mihi magna res et jucunda visa est, hunc ad
perficiendum adornavi. Nullam enim virtus aliam mercedem laborum
periculorumque desiderat, praeter hanc laudis et gloriae: qua quidem
detracta, judices, quid est quod in hoc tam exiguo vitae curriculo [et
tam brevi] tantis nos in laboribus exerceamus? \isec Certe si nihil
animus praesentiret in posterum, et si quibus regionibus vitae spatium
circumscriptum est, eisdem omnis cogitationes terminaret suas; nec
tantis se laboribus frangeret, neque tot curis vigiliisque angeretur,
nec totiens de ipsa vita dimicaret. Nunc insidet quaedam in optimo
quoque virtus quae noctis ac dies animum gloriae stimulis concitat,
atque admonet non cum vitae tempore esse dimittendam commemorationem
nominis nostri, sed cum omni posteritate adaequandam.
% Literature the Most Enduring of Monuments
\chap \isec An vero tam parvi animi videamur esse omnes, qui in re
publica atque in his vitae periculis laboribusque versamur, ut, cum
usque ad extremum spatium nullum tranquillum atque otiosum spiritum
duxerimus, nobiscum simul moritura omnia arbitremur? An statuas et
imagines, non animorum simulacra sed corporum, studiose multi summi
homines reliquerunt; consiliorum relinquere ac virtutum nostrarum
effigiem nonne multo malle debemus, summis ingeniis expressam et
politam? Ego vero omnia quae gerebam, jam tum in gerendo spargere me ac
disseminare arbitrabar in orbis terrae memoriam sempiternam. Haec vero
sive a meo sensu post mortem afutura est sive --- ut sapientissimi
homines putaverunt --- ad aliquam mei partem pertinebit, nunc quidem
certe cogitatione quadam speque delector.
% Archias the Poet should be Protected in his Rights
\isec Qua re conservate, judices, hominem pudore eo, quem amicorum
videtis comprobari cum dignitate tum etiam vetustate; ingenio autem
tanto, quantum id convenit existimari, quod summorum hominum ingeniis
expetitum esse videatis; causa vero ejus modi, quae beneficio legis,
auctoritate municipi, testimonio Luculli, tabulis Metelli comprobetur.
Quae cum ita sint, petimus a vobis, judices, si qua non modo humana,
verum etiam divina in tantis ingeniis commendatio debet esse, ut eum qui
vos, qui vestros imperatores, qui populi Romani res gestas semper
ornavit, qui etiam his recentibus nostris vestrisque domesticis
periculis aeternum se testimonium laudis daturum esse profitetur, estque
ex eo numero qui semper apud omnis sancti sunt habiti itaque dicti, sic
in vestram accipiatis fidem, ut humanitate vestra levatus potius quam
acerbitate violatus esse videatur. \isec Quae de causa pro mea
consuetudine breviter simpliciterque dixi, judices, ea confido probata
esse omnibus. Quae autem remota a mea judicialique consuetudine, et de
hominis ingenio et communiter de ipsius studio locutus sum, ea, judices,
a vobis spero esse in bonam partem accepta; ab eo qui judicium exercet,
certo scio.
\bye
